طبق تحقیقات جدید اسمیترز، افزایش مصرف دستمال‌های ضدعفونی‌کننده به دلیل کووید-۱۹ و تقاضای بدون پلاستیک از سوی دولت‌ها و مصرف‌کنندگان و رشد دستمال‌های صنعتی، تقاضای بالایی برای مواد بی‌بافت اسپانلس تا سال ۲۰۲۶ ایجاد می‌کند. این گزارش توسط فیل مانگو، نویسنده پیشکسوت اسمیترز، تهیه شده است.آینده منسوجات نبافته اسپانلیس تا سال 2026، شاهد افزایش تقاضای جهانی برای منسوجات بی‌بافت پایدار است که اسپانلیس سهم عمده‌ای در آن دارد.
بزرگترین کاربرد نهایی منسوجات نبافته اسپانلس تاکنون دستمال‌های مرطوب بوده است؛ افزایش استفاده از دستمال‌های مرطوب ضدعفونی‌کننده مرتبط با همه‌گیری، این میزان را حتی افزایش داده است. در سال 2021، دستمال‌های مرطوب 64.7 درصد از کل مصرف اسپانلس بر حسب تن را تشکیل می‌دهند.مصرف جهانیپیش‌بینی می‌شود که تولید منسوجات بی‌بافت اسپانلس در سال ۲۰۲۱، ۱.۶ میلیون تن یا ۳۹.۶ میلیارد متر مربع به ارزش ۷.۸ میلیارد دلار باشد. طبق مطالعه اسمیترز، نرخ رشد برای سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۶، ۹.۱٪ (تن)، ۸.۱٪ (متر مربع) و ۹.۱٪ (دلار) پیش‌بینی شده است. رایج‌ترین نوع اسپانلس، اسپانلس استاندارد کارت-کارت است که در سال ۲۰۲۱ حدود ۷۶٪ از کل حجم اسپانلس مصرفی را تشکیل می‌دهد.
دستمال مرطوب اسپانلیس
دستمال‌های مرطوب در حال حاضر عمده‌ترین کاربرد نهایی اسپانلیس هستند و اسپانلیس اصلی‌ترین پارچه نبافته مورد استفاده در دستمال‌های مرطوب است. تلاش جهانی برای کاهش/حذف پلاستیک در دستمال‌های مرطوب، چندین نوع جدید اسپانلیس را تا سال ۲۰۲۱ ایجاد کرده است؛ این امر همچنان اسپانلیس را تا سال ۲۰۲۶ به عنوان پارچه نبافته غالب برای دستمال‌های مرطوب حفظ خواهد کرد. تا سال ۲۰۲۶، سهم دستمال‌های مرطوب از مصرف پارچه‌های نبافته اسپانلیس به ۶۵.۶ درصد افزایش خواهد یافت.
پایداری و محصولات بدون پلاستیک
یکی از مهمترین محرک‌های دهه گذشته، تلاش برای کاهش/حذف پلاستیک در دستمال‌های مرطوب و سایر محصولات نبافته است. در حالی که دستورالعمل پلاستیک‌های یکبار مصرف اتحادیه اروپا کاتالیزور بود، کاهش پلاستیک در منسوجات نبافته به یک محرک جهانی تبدیل شده است، به ویژه برای منسوجات نبافته اسپانلیس.
تولیدکنندگان اسپانلیس در تلاشند تا گزینه‌های پایدارتری را برای جایگزینی پلی‌پروپیلن، به‌ویژه پلی‌پروپیلن اسپان‌باند در اسپانلیس پلی‌پروپیلن، توسعه دهند. در اینجا، PLA و PHA، هرچند هر دو «پلاستیک» هستند، در دست ارزیابی قرار دارند. به‌ویژه PHAها، که حتی در محیط‌های دریایی نیز زیست‌تخریب‌پذیر هستند، ممکن است در آینده مفید باشند. به نظر می‌رسد تقاضای جهانی برای محصولات پایدارتر تا سال ۲۰۲۶ افزایش خواهد یافت.
زمان ارسال: ۲۶ آوریل ۲۰۲۴